Kraina przyrodnicza, która wszystkich zachwyca

 

Tu jest przyroda

W przepięknej krasie.

Takie jest właśnie

Nasze Podlasie.

 

Tu jest niejeden

Park Narodowy

I też niejeden

- Krajobrazowy;

 

Tu są cudowne

Lasy, mokradła,

Żal, by przyroda

 Ta tu przepadła.

 

Tu są też piękne

Rzeki, jeziora.

I czas najwyższy,

Najwyższa pora

 

Bronić odważniej

Tych dzieła Natury,

Które chcą zniszczyć

 Wrogie pazury,

 

I je przeznaczać

Pod mosty, drogi.

A to skarb  wielki

I bardzo drogi.

 

Niech więc istnieją

Dzikie siedliska.

Myśl o ich stracie

Nam łzy wyciska,

 

A tym szczególnie,

Którym jest bliska

Dzika przyroda,

Jej uroczyska.

 

I ten niecnota

 Od nich uzyska

Wyraźny sprzeciw

I potępienie.

Tak, bo przyrodę

Cenią szalenie.

 

Po co wprowadzać

W nią obce ciało,

 Nich by to piękno

Nadal istniało

 

U nas to właśnie,

Na tym terenie,

Który ma aż tak

 Wielkie znaczenie

 

Z przyrodniczego

Punktu widzenia.

Taka jest prawda,

Nikt nie przecenia

 

Tego co tutaj

Mamy tak wiele.

No choćby ptaki:

Liczne chruściele,  

 

 Bociany, kaczki,

Różne dzięcioły,

A także bardzo

Rzadkie sokoły,

 

Orły, błotniaki,

Również orliki,

 W locie godowym

Bekasy kszyki;

 

Są też przepiórki,

Nawet derkacze,

Także remizy

- Nasze wikłacze.

 

Tu też opodal

Żyją żurawie

Człapiąc po bagnach

Cicho, niemrawie.   

 

A obok w łęgach

Spotkasz rudziki;

Z wyższych kręgowców -

Żyją tu dziki

 

I też chodzące

Po rannej rosie

Sarny, jelenie,

Ogromne łosie,

 

A z innych – rysie,

Te duże koty

Odwiedzające

Często wykroty.

 Na łąkach spotkać

Można jenoty.

 

Obecność wilków

Także stwierdzicie;

Zdradzą ich tropy,

Donośne wycie.

 

Dużo też mamy

Płazów i gadów,

Ale najwięcej

Mamy owadów,

 

Które to zwabia

Słodycz nektarów,

A wśród nich stróżów

 bagien - komarów

 

I tych co strzegą

 Rozległe łąki

- Muchy ślepaki

-Tak zwane bąki.

 

Piaszczyste wydmy,

Wzgórza, doliny

Zdobią przeróżne,

Liczne rośliny,

Te jednoroczne

Jak i byliny,

 

Tworząc przepiękne

Barwne mozaiki.

 Świat przecudowny

Jak wzięty z bajki.

 

Ale największe

Zobaczysz cuda

 Tam gdzie króluje

 Rzeka Rospuda.

 

Tu zaspokoisz

Pragnienia oczu

W lesie, dolinie

I na jej zboczu.

 

Więc zapraszamy

Cię w nasze strony,

Którymi będziesz

 Zauroczony.

 

 

 

 

 

Krzysztof Pawłowski ( Zwieros)

 

Białystok, dnia 31.12.2005 r.

 

 Ps. Do napisania tego wiersza skłoniła mnie troska o cenną  przyrodę Podlasia, której grozi niszczenie polegające na wycinaniu lasów pod drogi, zalewaniu  betonem i  asfaltem, szpeceniu krajobrazu, wprowadzaniu hałasu i fragmentacji ekosystemów, kiedy z  tej dzikości, z tego skarbu można czerpać korzyści finansowe od tych, którzy tego nie mają.